رول کوبی

رول کوبی:

جهت بالا بردن ضریب اطمینان در صعودها و یا فرودها چه در سنگ نوردی و یا غارنوردی و یا صعودهای ورزشی لوازم و تجهیزات از طناب گرفته تا ابزارهای میانی طراحی و ساخته شده اند. به دلایل مختلف از جمله جهت برخورداری از یک کارگاه محکم لزوم استفاده از رول کوبی کاملا احساس می شود.

1. میخ کوبی همیشه تابع وجود شکاف مناسب در سنگ سالم (تجزیه نشده) است ولی همیشه یافتن چنین شکافی در زیرزمین و در هر محل آسان نیست.
2. به علت لغزندگی لایه های تشکیل دهنده سنگ ها در غار و یا قرار گرفتن چکیده ها بر روی لایه های گل رسی ایجاد میانی و یا کارگاه به این عوارض خطرناک و غیر قابل اطمینان هست.
3. با انجام صعودهای مکرر بر روی یک کارگاه ایجاد فشارهای متناوب امکان شکنندگی در منقاره سنگی و یا شل شدن ابزار وجود دارد.

دسته بندی رول ها:

- رول های مکانیکی
- رول های گوه دار متحرک
- رول های گوه دار ضربه ای
- رول های چسبی
 

رول های مکانیکی :

رول های مکانیکی در سنگ های گرانیت و سخت به کار برده می شود و در سنگ های با ماهیت ترد و شکننده مانند سنگ های آهکی کاربرد ندارد. تحمل این رول در سنگ گرانیت (1200kg) می باشد. از این رول در جاهای مرطوب و یا محل ریزش مداوم آب نباید استفاده کرد، زیرا گوه آن دچار فرسودگی و زنگ زدگی می گردد. رول مکانیکی از لحاظ شکل به دو دسته تقسیم می شود.

1) نوع اول

نوک رول صاف بوده، که ابتدا لازم است جهت ایجاد سوراخ از دریل یا مته دستی استفاده کرد.

2) نوع دوم

نوک رول دندانه دارد که خود به عنوان مته نیز عمل می کند. با نصب آن به دسته رول خود نقش مته را به عهده می گیرد. بعد از اتمام سوراخ کاری به اندازه لازم، رول را باز نموده و گوه را داخل آن قرار می دهند و با چند ضربه به داخل سوراخ هدایت می کنیم. با اعمال ضربه به پشت رول گوه به انتهای آن داخل می شود و باعث انبساط بدنه رول گشته و در نتیجه بدنه استوانه ای تغییر شکل داده و با دیواره های سوراخ درگیر و جذب می گردد.

رول های گوه دار متحرک :

مشخص ترین این نوع مدل، رول هیلتی HILTI می باشد.از این رول با قطرهای12mm - 10mm و 8mm می توان استفاده کرد. معمولا از قطر 10 یا 8 برای کارگاه ها میانی ها، درسنگ های آهکی نیم سخت از رول با همین قطرها و طول 9cm به بالا می توان استفاده نمود. تحمل این نوع رول در مسیرهای عمودی (2500Kg) و در مسیر های زیر خالی (1800Kg) می باشد.

رول های گوه دار ضربه ای :

از این نوع مدل در سنگ های گرانیتی و سخت می توان استفاده کرد. این نوع رول با قطر 12mm و طول 5cm به بالا مورد استفاده قرار می گیرد. تحمل این رول در مسیرهای عمودی (2200Kg) تا (2500Kg) و در مسیرهای کلاهکی 1800Kg می باشد.
 

رول های چسبی :

از این رول در تمام سنگ ها می توان استفاده کرد ولی باید توجه داشت که در سنگ های ماسه ای و یا آهکی فقط از این سیستم رول می توان استفاده کرد. این رول شامل میله ای به قطر 10 یا 12 میلیمتر و در طول های 7 تا 10 سانتی متر می باشد. که یک سر آن به شکل حلقه است. در مسیرهای عمودی تا (4000Kg) و در مسیرهای کلاهکی 1800 تا 4000 کیلوگرم تحمل می کند. بر طبق آزمایشات پس از رسیدن به این نیرو رول از سنگ خارج نشده بلکه قسمتی از سنگ را با خود جدا می کند.

روش تزریق :

پس از تمیز کردن سوراخ ایجاد شده در یک مدل ابتدا چسب مخصوص (colie hittidoo) توسط پمپ دستی به داخل سوراخ تزریق می شود. در نوع دیگر چسب داخل کپسول شیشه ای قرار دارد که خود کپسول آمپول شکل را داخل سوراخ سنگ قرار می دهیم و بعد میله رول را داخل آن قرار می دهند. با شکسته شدن آمپول حاوی چسب رول در سنگ محکم می گردد.

برای کوبیدن این رول از مته ای با قطر (2mm) بیشتر از قطر رول باید استفاده کرد

نکاتی در خصوص رول کوبی:

1. رول دوم و سوم در صعود ها باید به گونه ای نصب شود که شخص صعود کننده در اثر سقوط به زمین برخورد نکند.
2. فاصله رول های چهارم به بعد را می توان از هم فاصله داد.
3. رول کوبی باید به نحوی باشد که محلهای انداختن حمایت های میانی برای صعود کننده در شرایط راحت تر باشد.
4. رولی که روی کلاهک و یا طاقچه کوبیده می شود نباید از 20 سانتی متر به لبه کلاهک نزدیک باشد.
5. همواره به شکست طناب توجه گردد.

6. رولهای ابتدای مسیر کلاهکی باید طوری زده شوند که به راحتی در دسترس باشند.
7. تناسب با شرایط مسیر سعی شود از پلاک هایی استفاده شود تا حد ممکن فاصله بین طناب و دیواره ایجاد گردد.
8. محل رول کوبی باید به دقت با ضربات چکش مورد بازرسی قرار گیرد تا از استحکام لازم برخوردار باشد.
9. سوراخ ایجاد شده باید کاملا عمود بر سطح سنگ باشد و در حین سوراخ کاری دست حرکت جانبی نداشته باشد تا قطر سوراخ بیش از اندازه زیاد نشود.
10. رول ها حد اقل 20 سانتی متر با هم فاصله داشته باشند و بیش از حد به هم نزدیک نشوند.
11. حتی المقدور پس از پایان حفر سوراخ داخل آن را با فشار هوا تمیز کنید.
12. از نصب رول در سنگ های سست و توخالی ، محل ریزش آب ، نزدیکی شکاف و ترک و نیز لبه سنگ بپرهیزید.

توجه:

1. به هیچ عنوان از رولهای دست ساز و غیراستاندارد استفاده نگردد.
2. در هر سنگ از رول مناسب با جنس سنگ استفاده گردد.
3. شخصی که اقدام به کوبیدن رول می نماید نسبت به این عمل مسئول خواهد بود.

نتیجه:

تنها رولهای مناسب غارنوردی رولهای هیلتی یا چسبی می باشند.

علت:

به خاطر نوع جنس سنگ های تشکیل شده در غار لازم است حتی المقدور از ضربه و فشارهای غیرمتعارف جلوگیری نمود.

کلیه مدرسان موظف می باشند عملیات رول کوبی را خارج از محیط غارنوردی و غار آموزش بدهند و آموزش بر روی سنگ های خرد شده و لاشه ای انجام گردد تا تخریب کمتری ایجاد گردد.

شروع تمرینات

تمرینات گروه سنگ نوردی شهرستان دیواندره در سال نود از دیروز 21فروردین آغاز شد

اولین روز تمرین بعد از یک ماه عالی بود بچه ها بد نبودن

مراقبت از دست و پا در سنگنوردی

مراقبت از دست و پا در سنگنوردی به هنگام سنگنوردی جذب رطوبت پوست دست توسط گچ و ساینده بودن سنگها و صخره ها باعث می شوند که پوست دست بسیار خشک شود. زمانیکه پوست دست خشک می شود بسیار مستعد ساییدگی , خراشیدگی و بریدگیها خواهد بود. به محض اتمام صعود در اولین فرصت ممکن باید دستها را شسته و با استفاده از یک مرطوب کننده پوست را مرطوب کرد. استفاده از کرم های حاوی ویتامین E مناسب بوده و می توان آنها را از هر داروخانه ای تهیه نمود. بریدگیها و کنده شدگی ها بریدگیهای کوچکتر را باید تمیز کرده و در اکثر حالات می توان آنها را با باند انگشت پوشاند. اگر در صورت وجود بریدگی صعود ادامه یابد ممکن است بریدگی باز شده و زمان طولانی تری برای بهبود آن لازم باشد. هر چند که در اغلب موارد بهتر است که از صعود صرف نظر کرده و منتظر بهبود و درمان بریدگی شد ولی در صورت ادامه صعود مرطوب نگه داشتن بریدگی از ترک خوردن و باز شدن آن جلوگیری می کند. کنده شدگیها موارد جدی تری هستند. کنده شدگی زمانی اتفاق می افتد که لایه نازکی از پوست معمولا در اثر فشار زیاد روی یک گیره تیز پاره یا شکافته می شود. این وضعیت اغلب زمانی اتفاق می افتد که هوا سرد بوده و پوست دست نیز حس زیادی ندارد. شکافته شدن پوست و خون زیادی که از محل زخم خارج می شود در عمل ادامه صعود را غیر ممکن می سازد.در این موارد قبلا از روشهایی استفاده می شد که صعود کننده را قادر می ساخت به صعود خود ادامه دهد که از جمله آنها استفاده از چسب superglue (سرطانزا) برای چسباندن پاره شدگی بود. چون خطر عفونت در یک پاره شدگی عمیق بسیار بالا است بنابر این بهتر است که محل را با داروی ضدعفونی کننده شستشو داده و با گاز استریل پوشاند تا بهبود یابد و از ادامه صعود صرف نظر کرد. پینه ها به هنگام صعود فشار و سایش بر روی پوست انگشتان دست پیوسته وجود دارد. در اثر تداوم فشار و سایش عکس العملی که پوست انگشتان دست نشان می دهد این است که در این نواحی پوست رشد زیادی کرده و ضخیم و کلفت می شود یا پینه می بندد. پینه بستن پوست کاملا طبیعی بوده ولی پوستی که به شدت پینه بسته در مقابل پاره شدگی مستعد تر خواهد بود. برای درمان این وضعیت بابد پینه را برداشته و محل آن را مرطوب نگه داشت. بهترین وسیله برا یبرداشتن پینه های پوست استفاده از یک قطعه سوهان است (یک قطعه فوم که با کاغذ سنباده نرم و نازک پوشیده شده است). بسیاری از صعودها مخصوصا صعودهایی که بر روی سنگهای ناصاف و خشن انجام می شوند لایه های پوست نوک انگشتان دست را از میان می برند تا جائیکه نوک انگشتان دست دردناک شده , به سادگی عرق کرده و حتی خونریزی می کنند. به طور کلی اطراف پوست ساییده شده لایه های پوست از هم جدا بوده و اگر صعود روی آن ادامه یابد اوضاع وخیم تر شده و پوست جمع می شود. برای جلوگیری از این وضعیت باید پوست جمع شده را جدا کرد بطوریکه هیچ لبه آزادی از آن باقی نماند و زمانی که صعود انجام نمی شود محل آن را مرطوب نمود. بانداژ اگر قرار باشد که با پوست جراحت دار و یا ساییده شده صعود ادامه یابد باید از باند انگشت برای پوشاندن جراحت در مدت صعود استفاده نمود. بانداژ انگشت باید طوری انجام گیرد که در طول مدت صعود سر نخورده و جابجا نشود. بدین منظور قطعه ای از باند را به طور طولی در قسمت رو و زیر انگشت دست قرار داده و سپس یک باند نازک طویل را دور آن به طور مارپیچ می پیچانیم بطوریکه هر دور از باند با لبه دور قبلی هم پوشانی داشته باشد. اگر بستن باند از انتهای انگشت به طرف نوک انگشت انجام بگیرد در این صورت اصطکاک بیشتری با گیره داشته ولی زودتر باز می شود و اگر بانداژ از نوک به طرف انتهای انگشت باشد احتمال باز شدن بانداژ کم است و در صعودهای طولانی تر و چند مرحله ای بهتر است که از این روش بانداژ استفاده شود. مراقبت از پا اولین قدم برای مراقبت از پاها تهیه کفش سنگنوردی است که کاملا مناسب و اندازه پا باشد. کفش های سنگنوردی با کیفیت بالا, کاملا آناتومیک با کف انحنا دار و غیر متقارن طراحی شده اند. ولی با اینحال این کفشها باید کاملا اندازه و راحت باشند. استفاده از کفشهای بسیار تنگ باعث افت عملکرد شده و زمینه را برای ایجاد پینه و میخچه مهیا می سازند. اندازه کردن کفش سنگنوردی ·        ناخن انگشتان پایتان را تخت کوتاه کنید – ناخن ها نباید زیاد کوتاه شوند. ·        مطمئن شوید که کفش کاملا راحت و اندازه بوده اما زیاد تنگ نباشد. ·        کفش هایی که تولید می شوند تنوع زیادی دارند. تعدادی از آنها در قسمت پاشنه باریکتر بوده و تعدادی دیگر در قسمت پنجه باریکتر هستند و بعضی در مقایسه با کفش های دیگر حجم کمتری دارند. سعی کنید که چندین مدل و نوع را امتحان کنید تا کفشی را که کاملا اندازه و مناسب پایتان است را انتخاب کنید. چون معمولا پای زنان باریکتر از پای مردان است بنابراین زنان باید از کفشی که برای آنها طراحی شده است استفاده کنند. ·        کفش های بدون آستر خاصیت ارتجاعی دارند و گشادتر میشوند  بنابراین می توان آنها را تنگتر انتخاب نمود. ولی کفشهای آستر دار چون استرج نبوده و خاصیت کشسانی ندارند باید کاملا اندازه پا انتخاب شوند. برای طولانی تر کردن عمر کفش های سنگنوردی و جلوگیری از ایجاد بوی نامطبوع در آنها فقط هنگام صعود باید از آنها استفاده نمود. کفش ها را باید در مکانی که هوای خشک در آن جریان داشته باشد قرار داد تا خشک شوند. قرار دادن تکه ای از چوب درخت سرو در داخل کفش ها رطوبت آنها را جذب کرده و بوی نا مطبوع را از بین برده و در ضمن بصورت یک قارچ کش طبیعی عمل می کند. روشی که برای بر طرف کردن پینه دست ها به کار می رود برای بر طرف کردن پینه پاها نیز مورد استفاده قرار می گیرد. پاها نیز باید با کرم های مرطوب کننده مرطوب شده و نواحی پینه بسته به طور مرتب سوهان زده شوند تا پینه ها از بین بروند. پیشگیری از ابتلا به عفونت پای ورزشکار* قارچی که این بیماری را ایجاد می کند روی پوست بسیاری از مردم وجود دارد ولی فقط زمانی که شرایط لازم برای رشد قارچ فراهم شود رشد کرده و بیماری عفونت قارچی پای ورزشکار را موجب می شود. قارچ ها در مکان های مرطوب, نمناک, تاریک و با تهویه نامناسب (به طور مثال در داخل کفشهای سنگنوردی) به بهترین وجه رشد می کنند. بنابراین: ·        در طی صعود فقط باید از کفش های شخصی خودتان استفاده کنید. ·        هر روز پاهایتان را شسته و سپس آنها را کاملا خشک کنید. ·        از جوراب های نخی استفاده کنید و به محض اینکه مرطوب باشند آنها را عوض کنید. ·        تا جائیکه ممکن است در هوای آزاد پاهایتان را برهنه نگه دارید. ·        از پودر پا با کیفیت خوب استفاده کنید. *عفونت پای ورزشکار یک عفونت قارچی است و چون در بین ورزشکاران رواج داشته است به آن عفونت پای ورزشکار می گویند. این عفونت با قرمزی بین انگشتان پا مشخص می شود و باعث خارش و سوزش پوست می شود. پوست این ناحیه از پا سست شده , مرده و کنده می شود. اگر عفونت قارچی کنترل نشود پوست ضخیم و ورقه ورقه می شود. در این مرحله بیماری می تواند به سرعت به تمام پا منتشر گردد. مرطوب نگه داشتن بریدگی از ترک خوردن و باز شدن آن جلوگیری می کند.

انواع کارابین

انواع کارابین

مقدمه:کارابینها ابزاری هستند که در تمامی رشته های فنی کوهنوردی به طور وسیعی استفاده می شوند. تقریبا تصور انجام کار فنی بدون آنها غیر ممکن می نماید . با پیشرفت و توسعه این وسیله ، مدلهای بیشماری از این وسیله تولید شده و حال سوال اینجاست که چگونه نوع مناسب کارمان را از میان انواع موجود انتخاب کنیم ؟

شناخت انواع کارابین
 کارابینها توسط شرکتهای مختلفی تولید می شوند ولی همه آنها باید تحت استاندارد اروپایی EN12275 تولید شوند و به همین جهت آنها را می توان در 6 گروه مختلف تقسیم بندی کرد .

نوع B (پایه – Basic )

اغلب کارابینها در این دسته جای میگیرند.اکثرا شکلی مانند حرف D دارند تا حداکثر استحکام را داشته باشند.شیوه صحیح استفاده از این کارابینها به نوع دهانه کارابین بستگی دارد که می تواند قفل شونده یا غیر قفل شونده باشد. کارابین غیر قفل شونده دارای دهانه ای به شکل صاف یا خمیده است. دهانه صاف برای بسیاری از کارها مناسب است به خصوص برای اتصال به انتهای کوئیک دراو. دهانه خمیده تنها برای اتصال طناب به انتهای دیگر کوئیک دراو مناسب است . اگرچه این خمیدگی اصطلاحا انداختن طناب به داخل کارابین را راحت تر می کند اما باید مراقب خارج شدن تصادفی طناب از داخل کارابین نیز بود و با دقت بیتشری اینکار را انجام داد. کارابینهای غیر قفل شونده دارای وزن کمتری نسبت به مدلهای قفل شونده هستند.
در برخی مواقع نیاز به ایمنی بالاتری داریم و به سراغ کارابینهای قفل شونده می رویم . رایج ترین نوع این کارابین ها ، کارابین قفل شونده پیچی است که باید به صورت دستی با پیچاندن پیچ دهانه آنرا قفل کرد. کارابین های قفل شونده خودکار نیز البته وجود دارد اما سنگین تر و گرانتر هستند. اصولا بسته به تشخیص شما و قوانین مدون آموزشی باید برای امنیت بیشتر در قسمتهایی که نیاز به امنیت بیشتر است از کارابین قفل شونده استفاده کرد مانند اتصال به کارگاه و اتصال به تونیک . درصورت نیاز به کارابین قفل شونده و عدم دسترسی می توانید از دو کارابین غیر قفل شونده به صورتی که دهانه آنها مخالف یکدیگر باشند استفاده کنید.

نوع D ( جهتی -  Directional)

 

این نوع کارابین برای تهیه و اتصال به کوئیک دراو تولید می شود و دستگیره ای در انتهای کارابین برای این اتصال تعبیه شده است. در صعودهای ورزشی معمولا زیاد استفاده می شود.

نوع X (تخم مرغی – Oval)

شکل تخم مرغی این کارابین خاصه صعودهای امداد و نجات است. شکل متقارن این کارابین از جابجایی کارابین زمانی که زیر بار است جلوگیری می کند ، اتفاقی که ممکن است برای دیگر شکلها بیافتد. نکته منفی این کارابین استحکام کمتر آن نسبت به کارابینهای D شکل است به خصوص زمانی که دهانه آن باز باشد.

نوع HMS - H

 این نوع از کارابین برای حمایت طراحی شده تا با اکثر ابزاری حمایت به راحتی کار کند. قسمت عریض این کارابین به طناب اجازه می دهد با داشتن فضایی بیشتر حرکتی نرم و روان داشته باشد. نکته منفی این کارابین استحکام ضعیف آن به هنگام باز بودن دهانه است هر چند که بدون استثنا این نوع کارابین به صورت دهانه قفل شونده تنها ارایه می شود.

نوع  Klettersteig - K

این نوع برای  تهیه لنیارد ویافراتا استفاده می شود.باید دارای دهانه قفل شونده خودکار باشند. اندازه آنها بزرگتر از معمول است تا به بتوانند به داخل کابلهای مسیر ویافراتا بیافتند.

نوع QuickLink - Q

این شکل از کارابین از آنجا که دهانه ای برای باز شدن  تصادفی ندراند امنیت را بالا می برند فقط باید دقت کرد که مهره آن را تا انتها چرخاند تا کامل بسته شود. به دلیل ارزانی و استحکام بالای این نوع ، جهت استفاده به عنوان حلقه فرود زمانی که می خواهید از مسیری فرود بروید یا از ادامه مسیر منصرف شده می خواهید با جاگذاشتن یک کارابین از مسیر به پایین برگردید ایده آل است. البته در شکلها و آلیاژها مختلفی تولید می شوند .

استاندارد اروپایی EN12275 برای انواع کارابین:

*در ایران اصطلاحا به کوئیک دراو ، اسلینگ یا اسلینگ دوبل می گویند که به نظر اشتباه میرسد.
*در ایران اصطلاحا به کارابین قفل شونده کارابین پیچ می گویند.

دیواره نوردی در هوای بارانی

دیواره نوردی در هوای بارانی  

گرفتار شدن در یک هوای بارانی و بد در حین صعود برای هر سنگنوردی امری است غیر قابل اجتناب که بخصوص در اوایل پاییز و بهار بیشتر روی می دهد.

• در چنین مواقعی چاره چیست ؟

طبیعا به همراه داشتن پوشاک ضد آب و مناسب می تواند تا حد زیادی در حفظ وضعیت و روحیه شما کمک نماید ، پس در زمان چیدن کوله پشتی خود آن را از قلم نیاندازید.

نترسید و عصبی نشوید.

مطمئمن باشید هر طوفانی بالاخره فروکش خواهد نمود، پس خونسردی خود را از دست ندهید و اگر همراه شما احساس اضطراب می کند سعی کنید با رفتارتان آرامش را به او بازگردانید.

موقعیت های پیش رو را بخوبی بسنجید.

عاقلانه تصمیم بگیرید، همواره فرود بهترین چاره نیست ، پس بنا به موقعیت خودتان بر روی دیواره تصمیم به ادامه راه یا برگشت بگیرید و به یاد داشته باشید که صعود یک طول طناب تا بالا بسیار بهتر از 9 طول فرود است .اگر شرایط دیواره اجازه داد می توانید بدنبال یک سر پناه بگردید تا از شدت طوفان کاسته شود .

اگر تصمیم به ادامه صعود گرفتید اصراری بر صعود  طبیعی(Free) نداشته باشید، سنگهای خیس مکان مناسبی برای صعود طبیعی نیستند، هر میانی را به خوبی کار بگذارید و حتما آن را به خوبی آزمایش کنید .( احتمال سقوط در این شرایط چند برابر می شود ).

اگر تسمه بلند به همراه دارید می توانید بصورت رکاب از آن استفاده کنید و بصورت مصنوعی مسیر را ادامه دهید .

نفر دوم نیز می تواند با استفاده از دو طنابچه پروسیک ( صعود میمونی ) بسرعت خود را به کارگاه برساند ، بنابراین داشتن یکسری لوازم برای این کار برای هر صعود کننده ای توصیه می شود. دو طنابچه و یک تسمه وزن زیادی ندارند اما می توانند بسیار چاره ساز باشند . در صورت تصمیم برای فرود تمام نکات ایمنی را چک کنید ، بخصوص وضعیت کارگاه های مسیر را و حتی اگر لازم دیدید آن را با اضافه نمودن ابزار تقویت کنید.

فراموش نکنید که هیچ ابزاری گران بها تر از جان شما و هم طنابتان نیست .

سریع ولی ایمن حرکت کنید

هرگز ایمنی را فدای سرعت نکنید . نبستن پیچ دهانه یک کاربین ، چک نکردن یک گره، اشتباه در انداختن طناب در وسیله حمایت ، بد کار گذاشتن حمایت میانی و ..... همه و همه می تواند به حادثه ای تبدیل شود که بسیار ناگوار است .

لغو مسابقات قروه

متاسفانه مسابقات سنگ نوردی که قرار بود در ۲۳ اسفند در قروه برگزار بشه لغو شد و احتمالا در سال ۹۰ برگزار بشه

مواردی که در خرید کفش سنگنوردی باید مورد توجه قرار داد

مواردی که در خرید کفش سنگنوردی باید مورد توجه قرار داد:
1-کفش باید راحت باشد.
2-اندازه وشکل کفش تغییر نکند.
3-برای صعودهای اصطکاکی قابل انعطاف باشد.
4-در صعودهای عرضی و طولی باید لبه های سفت وسختی داشته باشد.

5-پنجه کفش که در برگیرنده انگشتان پا است سخت و محکم باشد.
6-کف کفش با دوام ولبه های کناری آن با کیفیت باشد.
7-کفش ضمن آنکه قوزک پا را محافظت می کند باید بیشترین انعطاف را نیزبرای قوزک پا فراهم کند.
8-کفش باید سبک قوی و بادوام باشد.

انتخاب کفش مناسب سنگنوردی:
1-مناسبترین نوع بسته به نوع برنامه های تمرینی میباشد.
2-کاملا چسبیده و جفت پا باشد.
3-در منطقه ای که تنوع گسترده ای از سنگها و دیواره های سنگی است باید کفشی انتخاب کرد که بتواند هم از نظر لبه های کفش وهم از نظر خاصیت اصطکاک بر سنگ جوابگو باشد.

عوارض کفش تنگ در سنگنوردی:
1-تاول
2-میخچه
3-پینه
4-فشار بیش از حد به پا
5-خستگی در تمرین وسنگنوردی

جنس رویه کفش سنگنوردی:
1-جیر(بعد از مدتی گشاد می شودخصوصا اگر بدون آستر باشد.
2-چرم
3-نایلون مخصوص
4-کتان
5-ترکیبی از مواد فوق
همگی مواد فوق می تواند آستر دار یا بدون آستر باشد.

هشدارها:
1-کفش سنگنوردی اگر هنگام تمرین خیس شود پس از خشک شدن جمع شده وچروک می شود و هنگام سنگ نوردی پا را ناراحت میکند.
2-هنگام بستن کفش نباید آنرا خیلی محکم کشید زیرا خود این عمل سبب گشاد شدن سریع و صدمه به کفش میشود.

مراقبت از کفش سنگ نوردی:
1-هر چه بیشتر مراقبت نمایید کفش بیشتر عمر میکند.
2-در تعمیرات دور کفش باید کف کفش نیز عوض شود چون تناسب جنس دور و کف کفش از بین میرود(کفش تعمیر شده بیشتر در تمرینات استفاده میشود).
3- برای دستیابی به بهترین کارایی کفش کف ودور کفش پیش از هر بار استفاده با مسواک ویا فرچه کاملا تمیز شودسپس با کمی آب شسته و خشک شود تا تمیز و عاری از گرد وخاک باشد.
4-در طی صعود یک مسیر طولانی عمل تمیز کردن کفش را میتوان باهمراه داشتن کمی آب و یک عدد مسواک و یک تکه پارچه چندین مرتبه تکرار کرد.
5-اگرکفش سنگنوردی (ویا کوهنوردی)با آب دریا خیس شود باید آنرا با آب شیرین کاملا شست تا هر نوع نمک و مواد دریایی که سبب پوسیدگی و خوردگی درزهای دوخته شده وسوراخ های بند کفش می شود از آن خارج شود.
6-همیشه کیسه ای مناسب برای حمل کفش سنگ نوردی تهیه شود.
7-اگر کفش فاقد سوراخ فلزی در محل عبور بند کفش است باید ازبند کفشهای پهن استفاده شود تا از پاره شدن محل بند کفش جلوگیری شود.
8-دربندکشی کفش دقت شود آنها به نوبت از پایین به بالا کشیده شوند طوری که کفش تمامی قسمتهای پا را احاطه کند.

اعزام دو نفر از بانوان سنگ نوردی به مسابقات اهواز

اعزام دو نفر از بانوان سنگ نورد دیواندره
 ای به مسابقات جام فجر اهواز
برایشان آرزوی موفقیت میکنیم

جدیدترین رکورد اعجوبه ی سنگنوردی جهان "کریس شارما"

کریس شارمای آمریکایی که در حال حاضر در اسپانیا زندگی می کند سال ۲۰۱۱ را با صعود یک مسیر جدید با درجه سختی 5.15a شروع کرد. این مسیر مشکل به نام Catxasa در دهانه ی یک غار آهکی در Santa Liña قرار دارد.

نکته جالب توجه اینکه این دومین صعود 5.15a کریس ظرف مدت یک ماه است و صعود قبلی اش گشایش مسیر جدیدی با درجه سختی 5.15a به نام Power Inverter در Oliana اسپانیا بوذه است.

مقابله با ترس در سنگ نوردی

مقابله با ترس

از نظر ذهنی،‌ ترس همواره وجود دارد. در سنگنوردی،‌ ترس های معقول،‌ سلامت شما را تضمین می کند و به شما امکان می دهد توانایی هایتان را بشناسید. مثلا ترس از افتادن موجب می شود که دنبال یک حمایت خوب باشید و طنابتان را در اولین میانی بیاندازید.

این ترس های نامعقول است که عملکرد شما را تضعیف می کند؛ ترس از افتادن روی مسیرهایی که به خوبی رول کوبی شده، ترس از آسیب های جسمی، ترس از شکست و خجالت زدگی مواردی هستند که شما برای تبدیل شدن به سنگنورد خوب، باید آنها را کنار بگذارید. هم چنین ترس هایی هست که به عنوان « ترس قبل از صعود» شناخته می شوند، مثل « قد من ممکن است برای صعود این مسیر خیلی بلند باشد» یا « خیلی کوتاه باشد » یا « شاید من خیلی ضعیف باشم» و...یا ترس های ناخوآگاهی که اگر به آن ها توجه نشود به حقیقت بدل می شوند. آیا برایتان پیش آمده است که پس از رد کردن قسمت دشوار مسیر بیافتید؟ یا از روی یک گیره مشتی،‌ حتی وقتی که احساس کرده اید همه چیز در کنترل شماست،‌لیز بخورید؟ این اتفاقات نشان دهنده ترس هایی درونی نادیده گرفته شده است،‌نه فقدان توانای تان.

با سری بالا،‌با ترس هایتان روبرو شوید. با نوشتن ترس هایی شروع کنید که معمولا با آن ها مواجه می شوید. اگر بلا فاصله چیزی را بیاد نمی آورید به سنگنوردی بپردازید و قبل و بعد از صعود به افکارتان توجه کنید. هنگامی که ترس ها خودشان را آشکار کردند، با هرکدام با دلیل و منطق خاص خودش مقابله کنید. این کار اغلب ساده به نظر می رسد ولی این امکان وجود دارد که اگر هیچ مخالفت منطقی به نظرتان بدیهی نرسید،‌آن ترس معقول و موجه باشد.

مقابله با ترس یک فرآیند همیشگی است،‌ چرا که ترس های ما همیشه تغییر می کنند. تجربیات ناموفق گذشته را مرور و به یاد بیاورید که کدام ترس ها بیش ترین دردسر را برایتان ایجاد کرده است.

ترس از افتادن

در سنگنوردی ترس از افتادن،‌ اجتناب پذیر است. جالب است که،‌ این در واقع افتادن نیست که ما از آن می ترسیم،‌ بلکه عدم اطلاع از چگونگی آن است. به همین دلیل است که اولین پاندولی شما روی مسیر،‌ ترسناک ترین آن نیز هست و پاندولی های بعدی کم تر استرس زا هستند. احتمالا مبتدی ها به تجربه نیاز دارند تا بپذیرند که پاندولی می تواند ایمن باشد. بهترین راه مربی برای ایجاد اعتماد در کاراموز،‌انجام پاندولی عمدی است. یک مسیر با شیب تند پیدا کنید که دارای تجهیزات ایمنی عالی باشد، از یک طناب خوب استفاده کنید و چند بار پاندولی را تمرین کنید. از پاندولی 60 سانتی متر شروع کنید و به 6 متر برسید. یک سنگنورد با تجربه تر قبل از صعود یک مسیر on-sight و به هنگام گرم کردن می تواند با ترسش مقابله کند،‌به این طریق که بعضی پاندولی های گذشته را مرور کند و به خودش یادآوری کند که حتی اگر روی این مسیر پاندول شود، با دفعات قبل تفاوتی نخواهد داشت. (البته واضح است که برخی از پاندولی ها می تواند خطرناک و مرگ آور باشد و تنها یک احمق این احتمال را نادیده می گیرد.)

ترس از درد

وقتی تصمیم دارید حدود توانایی خودتان را گسترش بدهید،‌ترس از درد و ناراحتی می تواند یک ضعف عمده باشد. این عامل موجب می شود که خیلی زودتر از این که بدن تان از نهایت توانایی اش استفاده کند،‌ تسلیم شود. کوفتگی و دردی که ممکن است پس از یک سنگنوردی مداوم روی مسیرهای قدرتی و دشوار احساس کنید، مثل کوفتگی است که پس از یک مایل دویدن با سرعت در بدنتان حس خواهید کرد. خوشبختانه این درد زودگذر و سعی در برطرف کردن آن،‌ اغلب موثر است. سعی کنید هر بار که مسیرهای سخت را صعود می کنید بیشتر ازخودتان کار بکشیدتا آستانه درد و محدوده توانایی بدن تان افزایش یابد.

ترس از شکست

این ترس از زمان بچگی که هر عملی با عنوان پیروزی یا شکست، توسط خانواده،‌ معلمان یا دوستان ارزش گذاری می شود، در فرد ریشه می گیرد. همه ما در کودکی موقعیت هایی را تجربه کرده ایم که در آن ترس از شکست میخ کوبمان کرده است. خوشبختانه افرار بالغ،‌عموما به این شدت واکنش نمی دهند،‌با این حال تصور کردن تمام اتفاقات بدی که ممکن است تمام کارها را خراب کند،‌برای ما معمولی است. این افکار منفی در اکثر مواقع تبدیل به الهامات موثر درونی می شوند که تاثیر زیادی برجا می گذارد.

در سنگنوردی، ترس از شکست شما را عقب نگه می دارد. اگر صعود یک مسیر را با انگیزه ای کم تر از آنچه لازم است آغاز کنید، خودتان را در وضعیتی خواهید یافت که تنفس تان نامنظم و انگشتانتان در آستانه رها شدن از گیره هاست و روی گیره ها بیش از اندازه مکث می کنید. حتی ممکن است به خاطر از دست دادن قدرت تحلیل تان بیافتید.

سه راه برای کاهش این نوع ترس وجود دارد:

اول. تمرکز بر انچه که محتمل است، به جای تمرکز بر آنچه که ممکن است رخ دهد. مطمئنا این در طبیعت انسان که همیشه بدترین احتمال را تصور کند، اما ین حالت تقریبا هیچ وقت به وقوع نمی پیوندد با این افکار از طریق تمرکز بر احتمالاتی که امکان تحقق آن ها بیشتر است و واقع گیرایی بر اساس تجربیات گذشته،‌مقابله کنید.

راه دوم. تمرکز فرآیند، به جای توجه به نتیجه احتمالی است. به آن چه که برای بهبود عملکرد فعلی تان لازم است، فکر کنید (موقعیت درست پا،‌استراحت روی گیره، حرکت سریع به سمت نقطه استراحت بعدی و مانند آن.) انرژی محدود شما ارزشمندتر از آن است که صرف نگرانی درباره ارتفاع صعود یا نتیجه آن شود.

برای موفق شدن،‌ نباید از شکست ترسید. .William Levinson

ترس از خجالت زدگی در برابر دیگران

اگر این ترس را ازخودتان دورنکنید، هرگز از سنگنوردی لذت نخواهید برد. به یاد داشته باشید که در سنگنوردی،‌ روزهای بد اجتناب ناپذیر است. به جای تلاش برای اجتناب کردن از‌آن، به سادگی وقوع آن را بپذیرید. بررسی کنید که چرا اتفاق می افتند و سپس فراموششان کنید. با این روش برای انجام حرکات ریسکی،‌آزادی عمل خواهید داشت و مطمئنا این از آشفته شدن و انتقادات و تبدیل شدن به یک سنگنورد متوسط،‌ بهتر است.

فراموش نکنید که دوستانتان می دانند شما چه سنگنورد خوبی هستید و به خاطر یک عملکرد بد، نظرشان عوض نمی شود. اعتماد به نفستان را تقویت کنید و اجازه ندهید انتقادات دیگران،‌بر افکارتان تاثیر بگذارد. این رابپذیرید که شکست وجود ندارد و تنها تجربه مهم است. اگر در اولین حرکت یک مسیر افتاده اید، به آن معنی است که به حرکت توجه نکرده اید نه این که سنگنورد بدی هستید. بپذیرید که با مقابله با ترس هایتان و با دو برابر کردن آن ها،‌سرعت پیشرفت و دست یابی به حداکثر توانایی هایتان را دو برابر میک نید.

نتایج مسابقات سنگ نوردی جام فجر اهواز

پایان رقابتهای سنگنوردی بخش آقایان

در پایان رقابتهای سنگنوردی بخش آقایان در روز جمعه 6/12/89 ،با بررسی نتایج و جمع بندی امتیازات تیم های برتر مشخص گردیدند.

1- خراسان رضوی

2-خوزستان - نفت اهواز

3-زنجان

----------------------------------------------------------------------------------------------------- 

نتایج رشته سرعت

نتایج رشته سرعت یازدهمین مسابقات سنگنوردی جام فجر به شرح ذیل می باشد:

1-حمیدرضا توزندهجانی               خراسان رضوی              

2-محسن محمدی نژاد               قزوین

3-محسن شفیعی                   قزوین  

 ---------------------------------------------------------------------------------------------------- 

تایج رشته سرطناب

در پیان رقابتهای رشته سرطناب افراد برتر به ترتیب ذیل مشخص گردیدند:

1-داوود رکابی               خوزستان-نفت اهواز

2-خسرو هاشم زاده       زنجان

3-رضا کلاسنگیان           گلستان 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

اعلام نتایج دور مقدماتی رشته بولدرینگ به شرح فهرست زیر می باشد .کلیک کنید

تصاویری از دیوارمون

   

بقیه تصاویر در ادامه مطلب   

حتما ببینید 

روند پیشرفت در سنگنوردی

روند پیشرفت در سنگنوردی

خوب این روز ها فقط دادن روش تمرین اهمیت نداره بلکه هر کس باید سطح توقع منطقی از کاری که انجام میده داشته باشه به صورت کلی اینجا به این موضوع میپردازیم که چقدر طول میکشه که یک فرد در سنگنوردی (تا حدودی با گرایش شرایط ایران)چگونه پیشرفت میکنه.

اول باید بدونید که سنگنوردی یک ورزش جوونه البته به این معنی نیست وقتی یک ورزش کهنه سال شد دیگه مسیر های 5.17 کسی تاپ کنه .
 

بقیه در ادامه مطلب حتما بخوانید

مسابقات قروه

شهرستان قروه اقدام به برگزاری مسابقات صخره نوردی در تاریخ 23/12/89 کرده است که گروه صخره نوردی شهرستان دیواندره تعدادی از اعضای خود را برای شرکت در این مسابقات اعزام میکند  

این افراد عبارتند از: 

1-فرید اسدی 

2-آرام باینچو 

3-سهند زارعی 

4-ئاوات احمدی 

5-بابک باینچوبی 

6-پدرام محمودی 

7-پوریا عباسی 

اعزام یکی از اعضا به مسابقات اهواز

سلام  

امروز اولین روز ساخته شدن این وبلاگه که میخام یک خبر جالب بهتون بدم 

امروز یکی از بچه ها (فرید اسدی) راهی مسابقات قهرمانی کشوری جام فجر در اهواز شد  

امیدوارم که موفق بشه البته امسال دومین دورشه که شرکت میکنه امسال با آمادگی کامل 

راهی شد.